Έχω πολλούς φίλους : Gay, str8, by, και γώ δε ξέρω τί…. Αυτή την εποχή, όλοι χωρίζουν. Είναι τυχαίο. Όλοι χωρίζουν.
Θυμάμαι την εποχή που χώρισα. Μια μαύρη εποχή. Ασυναίσθητα απόψε κι ενώ κάποιος φίλος μου έλεγε το πρόβλημά του, σου τηλεφώνησα. Άκουσα φωνές μωρών. Αυτοί οι άνθρωποι-μωρά, δεν υπήρχαν πριν λίγα χρόνια. Πριν λίγα χρόνια υπήρχα εγώ. Σήμερα υπάρχουν αυτοί οι άνθρωποι-μωρά, που έχουν πιο πολύ δικαίωμα πάνω σου απ’ ό,τι έχω εγώ.
Κι οι φίλοι, με τις μπύρες τα χαράματα που λέει κι η Αλεξίου, τελικά χωρίζουν. Κι εγώ δίνω συμβουλές…. «Ξέχασέ την¨ «Αφού τόβλεπες πως είναι φευγάτος» «Ε δεν άδειασε κι όλη η πόλη επειδή δε σε θέλει….»
Τί μαλακία η ζωή ! Τί ψέμα ! Δικό σου και δικό μου ψέμα ! Να μιλάω με άλλους με άλλα για άλλα και να σκέφτομαι εσένα. Να μη μπορώ να σου πω πως κάθε μέρα που περνά, δεν είναι μόνο μια μέρα λιγότερη, αλλά και μια μέρα…. μείον